Jelena Dementiewa

Robert

Jelena Wiaczesławowna Dementiewa, ros. Елена Вячеславовна Дементьева (ur. 15 października 1981 w Moskwie), tenisistka rosyjska, wicemistrzyni olimpijska, finalistka turniejów wielkoszlemowych.

Od 1999 wielokrotnie reprezentowała Rosję w Pucharze Federacji, ale nie znalazła się w składzie zwycięskiej ekipy w 2004. Znacznie przyczyniła się do obrony Pucharu przez Rosję rok później, wygrywając w finale dwa mecze w grze pojedynczej (z Mauresmo i Pierce) oraz grę podwójną w parze z Safiną.

Znaczące rezultaty zaczęła odnosić w 2000. Awansowała wówczas jako pierwsza Rosjanka do półfinału wielkoszlemowego US Open, przegrała z Amerykanką Lindsay Davenport. Miesiąc później dotarła do finału turnieju olimpijskiego w grze pojedynczej (uległa Venus Williams). Po raz pierwszy znalazła się w czołowej dwudziestce rankingu światowego oraz otrzymała nagrodę organizacji zawodowych tenisistek WTA dla zawodniczki, która w ciągu sezonu poczyniła największe postępy. Utrzymała pozycję w czołowej dwudziestce w 2001, zastępując Annę Kurnikową na czele rankingu rosyjskiego.

W 2003 wygrała swoje pierwsze turnieje – Amelia Island (w półfinale pokonała liderkę rankingu światowego Belgijkę Justine Henin-Hardenne, w finale wiceliderkę Davenport), Bali i Szanghaj (w obu finałach jej rywalką była Amerykanka Chanda Rubin). Zakończyła sezon awansem do najlepszej dziesiątki na świecie i występem w końcoworocznym turnieju Tour Championships.

Utrzymała miejsce w dziesiątce (najwyższa pozycja w singlu – nr 4 – 25 października 2004) w 2004, przede wszystkim dzięki dwukrotnemu udziałowi w finałach wielkoszlemowych. Wiosną nie sprostała Anastazji Myskinie na kortach Rolanda Garrosa (French Open) w pierwszym w historii finale z udziałem dwóch Rosjanek, późnym latem w kolejnym rosyjsko-rosyjskim finale US Open lepsza okazała się od Dementiewej Swietłana Kuzniecowa. W obronie medalu olimpijskiego odpadła w Atenach już w pierwszej rundzie z późniejszą brązową medalistką Australijką Alicią Molik (również w pierwszej rundzie odpadła w deblu, w parze z Myskiną).

Sezon 2006 rozpoczęła od ogromnej wpadki, odpadając w pierwszej rundzie Australian Open z Julią Schruff. W lutym wygrała swój pierwszy turniej kategorii Tier I – Pan Pacific Open w Tokio, pokonując łatwo w finale powracającą do tenisa wielokrotną mistrzynię tego turnieju, Martinę Hingis. Następnie doszła do ćwierćfinału w Antwerpii i półfinału w Amelia Island. Była w finale kolejnego turnieju Tier I w Indian Wells - uległa Marii Szarapowej. W czwartej rundzie w Miami przegrała z Tatianą Golovin. W sezonie kortów ziemnych do jej najlepszych wyników należą: półfinały w Warszawie, ćwierćfinał w Rzymie. Lepiej spisała się w sezonie na trawie. Jej udziałem stał się półfinał w 's-Hertogenbosch (dość niespodziewanie uległa zawodniczce gospodarzy, Michaelli Krajicek) oraz ćwierćfinał Wimbledonu, w którym Jelena przegrała znów z Szarapową. Po dłuższej przerwie zagrała w sierpniu: doszła do ćwierćfinału w San Diego, po czym wygrała w Los Angeles, eliminując po drodze Szarapową. W New Haven zagrała jedynie dwa mecze. Na US Open była w ćwierćfinale, przegrała z Jeleną Janković. W ćwierćfinale w Luksemburgu uległa Agnieszce Radwańskiej (rewanż za ćwierćfinał J&S Cup 2006). Z ważniejszych osiągnięć końcówki sezonu należy też wymienić półfinał w Moskwie. Jelena tradycyjnie już wzięła udział w WTA Tour Championships, gdzie jednak spotkała ją przykra niespodzianka: przegrała wszystkie mecze grupowe, z Szarapową, Kuzniecową i Clijsters.

W styczniu 2007 Jelena poprawiła wynik z ubiegłorocznego Australian Open, dochodząc tym razem do czwartej rundy (porażka z Vaidisovą). Nie obroniła tytułu z Tokio, ulegając dominatorce tego turnieju przez ostatnią dekadę, Martinę Hingis. W pierwszym meczu w Antwerpii skreczowała przeciwko Jelenie Lichowcewej. Wkrótce w czasie treningów odniosła kontuzję - jak się okazało, było to złamanie żeber, które wykluczyło ją z gry na trzy miesiące. Wróciła w maju w Warszawie, odpadła jednak w drugiej rundzie z Venus Williams. Trzy tygodnie później triumfowała w turnieju na kortach ziemnych w Stambule. W drugim secie finału, jej rywalka, Aravane Rezai, zmuszona była poddać mecz z powodu kontuzji.