Wiktoria Azarenka

Robert

Wiktoria Azarenka (ur. 31 lipca 1989 w Mińsku) - białoruska tenisistka o statusie profesjonalnym; mistrzyni wielkoszlemowego US Open w grze mieszanej.

Jest zawodniczką praworęczną. Jako seniorka wystąpiła w wielkoszlemowym Australian Open 2006, gdzie odpadła już w pierwszej rundzie. W 2005 roku wygrała juniorski Australian Open i US Open. Reprezentowała Białoruś w rozgrywkach Pucharu Federacji. Wygrała jeden turniej singlowy ITF - w 2005 w Petange. Ma na koncie dwa tytuły deblowe, ostatni z 2005 roku z Tucson

Kariera zawodowa

W 2005 roku po przegranych kwalifikacjach w Pradze i New Haven, zadebiutowała na turnieju seniorek w Kalkucie. Przegrała tam już w pierwszej rundzie z Galiną Woskobojewą. Wystartowała w Kantonie, gdzie zwyciężyła rozstawione zawodniczki - [8] Martinę Suchą i [2] Shuai Peng, przegrywając dopiero z Zi Yan. Wygrała turnieje z cyklu ITF. Była jedną z dominatorek rozgrywek juniorskich - wygrała wszystkie turnieje wielkoszlemowe, ale w różnych konkurencjach.

2006 - w styczniu na kortach twardych w Auckland dotarła do drugiej rundy. Zakwalifikowała się do Australian Open, gdzie już w pierwszej rundzie trafiła na Sanię Mirzę. Jako 138 zawodniczka świata wyeliminowała w Memphis w Nicole Vaidisovą. W tym samym turnieju razem z Caroline Wozniacki dotarła do finału gry podwójnej, przegrywając z najwyżej rozstawionymi zawodniczkami Lisą Raymond i Rennae Stubbs. W Miami uporała się z Jeleną Janković, ale nie stawiała już oporu w trzeciej rundzie Anastazji Myskinie. Odpadła w pierwszej rundzie trzech kolejnych turniejów: w Estoril, Pradze i Rzymie. Zadebiutowała na zawodowym turnieju Roland Garros, w pierwszej rundzie trafiając na Anabel Medinę. W trzecim secie przegrała 7/9. Zadebiutowała również w Wimbledonie, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z Agnieszką Radwańską. Sklasyfikowana na 99. miejscu w klasyfikacji, po raz pierwszy w czołowej setce. Po turnieju US Open (zwycięstwo nad Anastazją Myskiną), powróciła do pierwszej setki rankingu, po siedmiotygodniowej nieobecności. Wygrała (poprzez walkower rywalek) deblowy turniej tenisowy w Taszkiencie. To jej pierwsze zwycięstwo w zawodowej karierze. Sezon zakończyła na turnieju Bell Challenge w Quebec, odpadając w pierwszej rundzie singla z Sybille Bammer oraz dochodząc do półfinału debla w parze z Nicole Pratt. Na zakończenie 2006 roku uzyskała najwyższe pozycje w rankingach światowych w dotychczasowej karierze - 92 w singlu i 110 w deblu.

Już na początku roku 2007 osiągnęła wielki sukces, dochodząc razem z Maksem Mirnym do finału wielkoszlemowego Australian Open w grze mieszanej. W grze pojedynczej odpadła w trzeciej rundzie z Jeleną Janković, ale wcześniej wyeliminowała Francuzkę Marion Bartoli. Po przejściu kwalifikacji doszła do trzeciej rundy Indian Wells oraz Miami Masters (do listy pokonanych z czołówki światowej dodała Anabel Medinę Garrigues). W pierwszej rundzie w Amelia Island przegrała z Rominą Oprandi. W maju doszła do pierwszego zawodowego finału w grze pojedynczej w Estoril. W drodze do niego pokonała Virginie Razzano, Francescę Schiavone, Giselę Dulko, Lucie Safarovą; w finale przegrała z niemiecką kwalifikantką Gretą Arn. Była też w półfinale w Pradze, ale odpadła już w pierwszej rundzie French Open. Doszła do trzeciej rundy Wimbledonu. Po nieudanym sezonie US Open Series, gdzie jej najlepszym wynikiem był ćwierćfinał w Los Angeles, doszła do czwartej rundy US Open, eliminując po drodze Martinę Hingis. Podczas tego turnieju po raz pierwszy w karierze została mistrzynią wielkoszlemową w kategorii seniorskiej. W parze z Maksem Mirnym wygrała turniej gry mieszanej i została pierwszą Białorusinką, która zwyciężyła w mikście na Flushing Meadows.